استاد کمال الملک

        

                                          20050329145517kamalolmolk203b.jpg                                     

در حدود سال 1264 ه.ق در کاشان دیده به جهان گشود. عموی او صنیع الملک و برادر بزرگش ابوتاب از نقاشان معروف زمان خود بودند وی از 15 سالگی از کاشان به تهران آمد و وارد مدرسه دارالفنون شد، و سه سال در آن جا به کسب علم و هنر پرداخت و در پایان سال سوم که ناصرالدین شاه برای بازدید از مدرسه دارالفنون بدان جا رفته بود با دیدن یکی از تابلوهای وی که صورت اعتضادالسلطنه رئیس دارالفنون بود، مورد تشویق شاه قرار گرفت و دستور داد در شمس العماره اطاقی به او بدهند تا با خیال آسوده در آنجا بکار بپردازد. از این دوره که چهار سال طول کشید از طرف شاه لقب نقاشباشی یافت.

 در سال 1310 ه.ق لقب کمال الملک یافت و به دریافت نشانهای طلا و نقره مدرسه دارالفنون و گل کمر مرصع و حمایل از درجه سرتیپی و انواع خلعتها و شالهای گرانبها نایل گردید و در همین دوره تابلو معروف تالار آیینه را کشید که از شاهکارهای هنر نقاشی است او در اوایل سلطنت مظفرالدین شاه سفری به اروپا رفت و در موزه های معروف اروپا از قبیل لوور و ورسای به مطالعه آثار هنری نقاشان بزرگ اروپا پرداخت . کمال الملک در بازگشت به ایران مدرسه« صنایع مستظرفه » را تاسیس کرد و مدیریت آن را عهده دار شد.

و در سال 1307 ه.ق به حسین آباد نیشابور رفت و تا آخر عمر در آنجا ماند این عزلت و انزوا دوازده سال طول کشید تا سرانجام در مرداد ماه 1319 ه.ش بدرود زندگی گفت و در مقبره شیخ عطار به خاک سپرده شد.